ATEX FAQ

ATEX-certificering garandeert dat apparatuur en beschermingssystemen die bedoeld zijn voor gebruik in potentieel explosieve omgevingen, voldoen aan essentiële gezondheids- en veiligheidsnormen. Het waarborgt de veiligheid van werknemers en beschermt eigendommen in explosieve atmosferen. Dit artikel biedt een uitgebreide verzameling van veelgestelde vragen en hun antwoorden met betrekking tot ATEX.

Inhoudsopgave

• Wat betekent ATEX?
• Waarom moeten producten en systemen ATEX-gecertificeerd zijn?
• Waar is ATEX van toepassing?
• Wat is een explosieve atmosfeer en waarom is het gevaarlijk?
• Wat is een ATEX-zone?
• Hoe beïnvloeden ATEX-classificaties de selectie van apparatuur?
• Wat zijn de specifieke ATEX-nalevingsverantwoordelijkheden voor werkgevers?
• Wat zijn de belangrijkste onderdelen van een ATEX-conform productlabel?
• Kan ik twee of meer ATEX-gecertificeerde producten assembleren?
• Kan ik ATEX-gecertificeerde producten repareren?
• Welke informatie, instructies en training zijn vereist voor werknemers?
• Wat is het verschil tussen ATEX- en IECEx-certificeringen?
• Wat is een EPD?

Wat betekent ATEX?

ATEX is een acroniem afgeleid van de Franse zin 'Appareils destinés à être utilisés en ATmosphères EXplosives,' wat vertaalt naar 'apparatuur bedoeld voor gebruik in explosieve atmosferen'.

Waarom moeten producten en systemen ATEX-gecertificeerd zijn?

ATEX-certificering is verplicht om ervoor te zorgen dat apparatuur en beschermingssystemen geschikt zijn voor gebruik in potentieel explosieve omgevingen om de werkplek te beschermen. Het certificeringsproces omvat vaak een onafhankelijke derde partij die tests uitvoert. Sommige apparatuur kan door de fabrikant zelf gecertificeerd worden, wat inhoudt dat technische documentatie wordt verstrekt en ervoor wordt gezorgd dat de apparatuur voldoet aan de ATEX-vereisten. Gecertificeerde apparatuur is gemarkeerd met 'CE' om naleving van Europese regelgeving aan te geven en 'Ex' om aan te geven dat het voldoet aan de specifieke vereisten van de ATEX-richtlijn. Lees ons artikel over ATEX-richtlijnen voor kleppen voor meer informatie over het belang van ATEX-richtlijnen in kleppen en fittingen.

Waar is ATEX van toepassing?

ATEX-regelgeving is cruciaal in omgevingen met potentiële explosies door ontvlambare stof, dampen of gassen. Dit omvat werkplekken die ontvlambare of explosieve stoffen hanteren of opslaan, zoals benzine, vloeibaar petroleumgas (LPG), verven, vernissen en oplosmiddelen. Voorbeelden van industriële omgevingen zijn die welke ontvlambare materialen gebruiken of brandbare stofwolken produceren, zoals die in chemische verwerkingsfabrieken, verfspuitoperaties, meelfabrieken en melkpoederdroogfaciliteiten. Bovendien worden bepaalde soorten stof die een explosief mengsel met lucht kunnen vormen, zoals die gegenereerd door frees- en schuuroparaties, ook beschouwd als ontvlambare stoffen.

Wat is een explosieve atmosfeer en waarom is het gevaarlijk?

Een explosieve atmosfeer verwijst naar een mengsel van lucht en ontvlambare stoffen in de vorm van gassen, nevels, stof of dampen die het potentieel hebben om te ontsteken en een brand of explosie te veroorzaken. Hoewel een explosieve atmosfeer niet noodzakelijkerwijs leidt tot een explosie, kan bij ontsteking de vlam zich snel door het mengsel verspreiden.

In besloten ruimtes, zoals binnenin installaties of apparatuur, kan de snelle verspreiding van vlammen of de plotselinge toename van druk door de warmte van de verbranding resulteren in een explosie. Dit komt omdat de besloten ruimte de uitbreiding van de gassen die door de verbranding worden geproduceerd beperkt, wat leidt tot een snelle opbouw van druk die destructieve effecten kan hebben.

Wat is een ATEX-zone?

Een ATEX-zone is een specifiek gebied binnen een werkplek dat, volgens de ATEX-richtlijn, moet worden geclassificeerd op basis van de waarschijnlijkheid en duur van een explosieve atmosfeer. De classificatie helpt bij het bepalen van de noodzakelijke voorzorgsmaatregelen voor veiligheid en het type apparatuur dat binnen dat gebied kan worden gebruikt. Voor gassen, dampen en nevels zijn de zones als volgt gedefinieerd:

• Zone 0: Zone 0 is van toepassing op plaatsen waar een explosieve atmosfeer bestaande uit een mengsel van gevaarlijke stoffen in de vorm van gas, damp of nevel continu of voor lange perioden aanwezig is.
• Zone 1: Zone 1 is voor gebieden waar een explosieve atmosfeer waarschijnlijk af en toe voorkomt tijdens normale bedrijfsvoering.
• Zone 2: Zone 2 is voor gebieden waar een explosieve atmosfeer niet waarschijnlijk is tijdens normale bedrijfsvoering en, als het toch voorkomt, slechts voor een korte periode aanwezig zal zijn.

Voor stof en vezels zijn de zones op vergelijkbare wijze geclassificeerd:

• Zone 20: Zone 20 bevat een wolk van brandbaar stof in de lucht die frequent of voor langere perioden aanwezig is.
• Zone 21: Zone 21 bevat een wolk van brandbaar stof in de lucht die af en toe kan voorkomen tijdens normale bedrijfsvoering.
• Zone 22: Zone 22 bevat een wolk van brandbaar stof in de lucht die niet waarschijnlijk is tijdens normale bedrijfsvoering maar, als het toch voorkomt, slechts voor een korte periode aanwezig zal zijn.

Hoe beïnvloeden ATEX-classificaties de selectie van apparatuur?

ATEX-classificaties hebben directe invloed op de selectie van apparatuur die wordt gebruikt in gevaarlijke gebieden. Apparatuur en beschermingssystemen bedoeld voor gebruik in explosieve atmosferen moeten worden ontworpen en geconstrueerd om de ontsteking van de explosieve atmosfeer te voorkomen. Ze worden ingedeeld in verschillende groepen en categorieën op basis van de zone waarvoor ze zijn ontworpen en het niveau van bescherming dat ze bieden.

• Groep I-apparatuur is bedoeld voor gebruik in ondergrondse delen van mijnen, en die delen van oppervlakte-installaties van dergelijke mijnen die gevaar lopen door mijngas en/of brandbaar stof.
• Groep II-apparatuur is bedoeld voor gebruik op andere plaatsen die gevaar lopen door explosieve atmosferen.

Binnen deze groepen wordt apparatuur verder gecategoriseerd in categorieën (M1/M2 voor mijnen en 1/2/3 voor andere industrieën) op basis van het niveau van veiligheid dat ze bieden.

• Categorie 1-apparatuur biedt het hoogste niveau van bescherming en is geschikt voor gebruik in Zone 0 (gas/damp) of Zone 20 (stof) omgevingen, waar een explosieve atmosfeer continu of voor lange perioden aanwezig is.
• Categorie 2-apparatuur is geschikt voor Zone 1 of Zone 21, en categorie 3-apparatuur is ontworpen voor Zone 2 of Zone 22, waar een explosieve atmosfeer minder waarschijnlijk is.

Wat zijn de specifieke ATEX-nalevingsverantwoordelijkheden voor werkgevers?

Onder de ATEX-richtlijn hebben werkgevers verschillende taken om de risico's geassocieerd met brand en explosies op werkplekken waar ontvlambare stoffen aanwezig zijn, te beheren en te beperken. Deze taken omvatten:

1. Risicobeoordeling: Identificeer ontstekingsbronnen en evalueer het risico van explosieve atmosferen.
2. Explosiebeveiligingsdocument: Registreer risico's en preventieve maatregelen in een formeel document (later besproken in de EPD-sectie).
3. Veiligheidsmaatregelen: Implementeer technische of organisatorische maatregelen om explosierisico's te minimaliseren.
4. Training: Train werknemers over risico's, veilige praktijken en noodprocedures.
5. Classificatie van gebieden: Classificeer en markeer gebieden waar explosieve atmosferen kunnen voorkomen.
6. Selectie van apparatuur: Gebruik CE-gemarkeerde apparatuur die geschikt is voor de risiconiveaus van de geclassificeerde zones.

Wat zijn de belangrijkste onderdelen van een ATEX-conform productlabel?

Een ATEX-conform productlabel biedt essentiële informatie over de geschiktheid van de apparatuur in gevaarlijke gebieden. Figuur 2 toont de belangrijkste onderdelen van een ATEX-label:

• De CE-markering (A) geeft aan dat het product voldoet aan alle toepasselijke EU-richtlijnen, inclusief ATEX.
• Het identificatienummer van de aangemelde instantie (B)
• Het Ex-symbool (C) geeft aan dat het product is ontworpen voor explosieve atmosferen.
• Apparatuurgroep (D)
• Apparatuurcategorie (E)
• De gas- en/of stofgroep (F) toont de aard van de gevaarlijke stof waarmee de apparatuur is ontworpen om te werken (bijv. G voor gas, D voor stof).

Kan ik twee of meer ATEX-gecertificeerde producten assembleren?

Ja, zolang elk product dat betrokken is bij de assemblage ATEX-gecertificeerd is. Dit kan het geval zijn bij het assembleren van een magneetventiel en een spoel, een pneumatisch ventiel en een magneetventiel met een CNOMO-interface. Het is belangrijk om de continuïteit van de aarding te controleren. Aarding is noodzakelijk voor alle apparatuur in een assemblage.

Kan ik ATEX-gecertificeerde producten repareren?

Reparaties aan ATEX-gecertificeerde producten kunnen worden uitgevoerd door oude of kapotte onderdelen te vervangen door nieuwe die overeenkomen of zeer vergelijkbaar zijn, zonder de functie van het product te wijzigen. Dit proces vereist geen aanvullende veiligheidsbeoordelingen. Reserveonderdelen voor ATEX-producten kunnen worden gekocht en onderhoud kan worden uitgevoerd volgens de verstrekte instructies. Personen die reparaties uitvoeren aan ATEX-producten moeten kennis hebben van explosierisico's en over de juiste training beschikken.

Het is belangrijk om ervoor te zorgen dat de veiligheidsetiketten van de fabrikant nog steeds nauwkeurig zijn na reparaties. Een label dat aangeeft dat het product is gerepareerd, moet ook worden toegevoegd.

Welke informatie, instructies en training zijn vereist voor werknemers?

De Wet op veiligheid, gezondheid en welzijn op het werk 2005 en de Algemene toepassingsregelingen voor veiligheid, gezondheid en welzijn op het werk 2007 vereisen dat werknemers uitgebreide informatie, begeleiding en training ontvangen over de gevaren die bestaan op hun werkplek, evenals de maatregelen die zijn getroffen voor preventie en bescherming. Ook moeten werknemers worden getraind over de noodzakelijke voorzorgsmaatregelen en procedures om zichzelf en hun collega's te beschermen tegen het risico van explosies.

Wat is het verschil tussen ATEX- en IECEx-certificeringen?

IECEx is het systeem van de Internationale Elektrotechnische Commissie voor het certificeren van apparatuur volgens normen voor gebruik in explosieve atmosferen, met als doel de internationale handel te vergemakkelijken. In tegenstelling tot ATEX, dat specifiek is voor de Europese Unie, wordt IECEx-certificering wereldwijd erkend. De belangrijkste verschillen tussen ATEX en IECEx zijn:

• Jurisdictie: IECEx is internationaal, terwijl ATEX specifiek is voor de EU, hoewel het vaak vrijwillig wordt aangenomen door bedrijven buiten de EU.
• Normen: ATEX vereist naleving van zijn essentiële gezondheids- en veiligheidseisen (EHSR's), terwijl IECEx strikt de normen van de Internationale Elektrotechnische Commissie (IEC) volgt.
• Certificeringsinstanties: ATEX-certificeringen worden uitgegeven door aangemelde instanties binnen de EU, bekend als ExNB's, die EU-typeonderzoekscertificeringen verstrekken. IECEx werkt via een enkel internationaal proces dat wordt beheerd door het IECEx-beheerscomité, met IECEx-certificeringsinstanties en laboratoria die wereldwijd erkende conformiteitscertificaten uitgeven.

Wat is een EPD?

Een explosiebeveiligingsdocument (EPD) is een veiligheidsdocument dat de resultaten van de risicobeoordeling voor werkzaamheden in ontvlambare of explosieve atmosferen schetst. Het beschrijft de minimale vereisten voor het verbeteren van de gezondheids- en veiligheidsbescherming van werknemers die mogelijk risico lopen van explosieve atmosferen.

Het doel van een EPD is om de beoordeling van risico's geassocieerd met explosieve atmosferen te formaliseren en om de maatregelen te documenteren die zijn getroffen om de veiligheid op de werkplek te waarborgen. Het document moet belangrijke elementen bevatten:

1. Zone-identificatie: Definieer gebieden waar explosieve atmosferen kunnen voorkomen
2. Risicobeoordeling: Evalueer de waarschijnlijkheid en impact van potentiële explosies
3. Beheersmaatregelen: Documenteer maatregelen om explosieve atmosferen te voorkomen en te beperken
4. Lijst van apparatuur: Lijst met conforme apparatuur die wordt gebruikt in explosieve zones
5. Veiligheidscoördinatie: Beschrijf de coördinatie tussen werkgevers voor veiligheid
6. Noodprocedures: Schets acties en evacuatieplannen voor explosie-incidenten
7. Training: Specificeer werknemerstraining over risico's en veiligheidsvoorzorgsmaatregelen
8. Onderhoudsschema's: Inclusief regelmatig onderhoud en inspectieplannen